Gidişlerin

Sağnak gece karanlığı,
yoksun yine,
gece her gidişindeki gibi daha karanlık,
sanki sensizliğin verdiği ayrı bir renk var sokak lambalarında,
sessizliğimin uğultusu kulaklarımda,
aradabir çınlayan senle birlikte..

bir bir sayıyorum uzayıp giden ışıkları,
en sonda kaybolana kadar bakıyorum,
sen sayıyorum yaklaşanları,
uzun uzun upuzun bir yoldayım,
sessiz, karanlık korkuyorum,
ışığını kaybeden çocuk-
gibiyim..

en çok gitmelerin koyuyor artık, geçtim yalnızlıktan..
o anı yaşamaktansa, saymaktansa her gidişinde sen, ben ışıkları,
ışıksız kalmayı yeğliyorum büsbütün..

geçen günlere bakıpta ne çabuk akmış zaman diyişlerim gelir aklıma,
senden sonra sayarken dakikaları,
bilememişim kıymetini,
şimdi sağnak gecede sensiz geçen bir dakikayı, senli düşünebilmek...
bir anda, yüzüne, gülüşüne tam bakamadan daha,
daha okşayamadan pembeleşmiş yanağını...
gidişlerin koyuyor artık bana sevgili,

yaşlandım sayalım istersen,
daha bir duygusal oldum diyelim,
sen gitmeden daha döndürecekse seni, özür dileyeyim...

gidişlerin öldürüyor beni,
sen gitme sevgili...