Gidiyor musun Asya

Bugünde kendi anahtarımla açtım kapıyı
Kaç kez zille bastım
Hatırlamadım...
Komşulardan Naciye abla hatırlattı
O gitti dedi
O zaman sanki biri uyandırmıştı beni
Gözlerimi açtığımda her yer sensizlikti
Hep bir ağız olmuş sensizliği hatırlatıyordu
Soğuk şeffaf duvarlar


Sen gittiğinden beri telefonum hiç çalmadı
Sanırım kimse ruhuma senden sonra ulaşamadı
Tül perde arkasından gelişimi gözleyen gözlerine bakıyorum
Yolda bazen öylesine dalıp bizim pencereye takılıyor gözlerim
Alışamadım yalnızlığa hala
Sofraya hala ikinci bir tabak koymaya
Ve
Sevdiğin yazarların kitabını almaya devam ediyorum


Senden sonra kendimi keşfe çıkmış bir yabancı oldum
Geriye dönüp baktığımda kırık dökük bir hayat buldum
Ömrüm saatlere çıkışmış
Ölümle son danstaymışım
Oysa ne güzel başlamış
...
Sonunda bitmiş olsa da

Gecenin üçü
Bizim şarkımızı dinliyorum
Hissediyorum sende benimle berabersin
Giderken söylediğin gibi
Gözlerime bakıp hafif titrek sesinle
Kelebek telaşı vardı üzerinde
Ve...
Son sözlerin kulaklarımda bu gece
hadi söyle Asya;
...


Gittiğimi sevmediğimden algılama
Giderken sana kendimden anılar bırakıyorum
Ve kirletilmemiş bir aşk
Son deminde bir çay
İki muhabbet arasında bir aşkımız var
Sen her ne kadar kendini ruhuna çıkıştırmış olsan da
Senden gidişim aslında kendimden kaçışım
Biliyorum bütün aşkların sonu vardır
İyi ya da kötü...
Bir gün sana Mecnun gözü ile ya da bana Leyla olarak bakmayacaklar
Bu dünya aşkları kirletmeye alıştığından beri
Hep bir boşlukta aşklar öldü
Şimdi sıra bizde
Biliyorum giderken sadece gidişler bırakacağım sana
Unutma...
Beni bir başka bende arama
Ben öldüm
Bu son veda...


Gidiyor musun Asya
...