Gidiyorsun

Hazırlıktasın.

Daima eksikliğini hissettiğinin

Yanına mı gidiyorsun.

Tamamen bana ait olmayan yanım

Hazırlıktasın gitmeye.

Yine sessizlik çöktü üzerime

Ev bomboş kaldı.

Bu hüznü kaç kezdir yaşıyorum

Her gidişinle.

Varlığında aramıyorum seni

Biliyorum yanımdasın

Konuşamasak ta oradasın ya

Arada odandan çıkışını duyuyorum nasılsa.

Ruhum daralıyor sırt çantanı taktığında

Balkondan gidişini izliyorum buruk

Kendimle yüzleşiyorum sonra

Dış havam iç havam kararıyor.

Sonra diyorum ki

Nede olsa ebediyen bana ait değil

Arada soluk almalıyız birlikte

Alışmalıyız ikimizde kendimize.

Kanatlanıp uçmaya başlayınca yavru

Böyle hüzünleniyor mudur anne kuş.

Sanmıyorum, seviniyordur belki de

Kendi hayatında yol alsın diye.