Gidiyorum

Gidiyorum, sessizce
Beyaz güvercinlerimi de uçurup özgürlüğe
Son bir kez dönüp el salladım
Beyaza ve maviye

Saklambaç oyununda sobelenen
Çocuktu yüreğim
Mor halkalar çevrelemişti gözlerimi
Son oyunumdu bu son
Yüreğimin çocukça çırpındığı

Mühürleri kırdığım güne
Akıtmıştım
Oluk oluk gözyaşlarımı
Gidenlere, kalanlara
Damla damla
Damlalarca...

Yalan sarmalına dolanmıştı her şey
Kapattığım gibi hesabı
Bakmam artık ardıma
Borç yok, alacak yok
Yalan yok

Bir tokat gibi
Yüzüme çarpıyordu rüzgar
Bir tokat gibi
Yüzüme yüzüme çarpıyordu gerçekler
Sızlıyordu her yerim
En çok da yüreğim

Bir şehrin sokaklarına savurmuştum
Kırgınlıklarımı
Ayak izlerimi kazımıştım kaldırımlarından
Bilinmezlere yollamıştım
En masum yanlarımı


Şehirlere veda etmek kolaydı sanki
Şehirler tutamaz ki ellerimi
Şehirlerin yüreği var mı ki
Zor olan
Yüreklerden gitmek değil mi