Gidiyorum Hoşça Kalın

Bir gün, başım alıp gideceğim
hem de çok uzaklara...
Kimsenin bilmediği diyarlara
ki, sığınacağım yalnızlığın tenine
kimse incitemeyecek o zaman...

Hiç kimse
hem de hiç kimse
hesap soramayacak,
''Neredesin şimdi '' diyemeyecek
ben olmayacağım çünkü...
Geride bir kaç şiir
bir kaç yorum
bir de resimler kalacak hatıra...

O dostluklar ki;
vallahi yalan,
hayat bile haram
ne çok kirletmişiz,
atılan adımlar bile
bir o kadar yavşak...

Yazılan her söz
yandığın kadardı,
kırdığın her kalp
kırıldığın kadardı
ve yapılan kahpelik
bir bıçak darbesinden
çok daha keskindi...

Yoruldum;
yordular,
astılar, kestiler,
yetmedi kefen biçtiler,
içtiler, hem de kana kana...

Taaa
en başından
verdiler, verilecek kadar
sonra;
vurdular,
hem de sinsice
sırtım dönükken...

Eğri yolu gösterdiler
hadi bizimle yürü,
gününü gün et
hadi be
-hadisene ...

Yapamam
olmaz dedim ,
düzene uymadım...
Kızdılar,
sövdüler,
ne verdiler ise
söküp aldılar...

Baktılar;
bakılacak kadar,
güldüler,
gülünecek kadar...

17.11.2014 / 14:20-ANTALYA
DİPNOT:SON ŞİİRİM...