Giresunlu Düşünceler

Mehmet Efendi restaurantta köşedeki masadaydım
Barış ve kardeşliği paylaşmıştım yalnızlığımla
Stadyumdan bağrış ve ıslık sesleri duyulurdu
Oysa
Son insanı dahi terketmiş kent kadar ıssızdı yüreğim
Yeni güzellikler arayışı içerisindeydim
Sigarama ateşi vermekle başladım işe
Rotasına dokundum yüreğimin
Rakıya suyu kattım
Ve dedim:
Merhaba Esat,Merhaba yalnızlığım...

Beynim Giresunlu düşünceler altında
Kadehimin ikinci yarısında
Hayallerim büyüdü dağlarca.
Masama uzanan peştamallı kızların elleriydi
Sarsıntı geçirdim nasırları gizleyen kınalı avuçlarda
Rica edip ilgiliye:
"Sustur şu horon havasını"
Şimdi şiir okuma zamanıdır
Durup dinlenme zamanıdır terli yaz akşamlarında...

Barakalar kurdu çakır keyfi beynime
Yabancı bandıralı bir gemide gitti umutlarım
Bak gör şu hesabı derken garson Ahmet'e
Derin derin uykulardan uyandım...

Bıraktım kendimi Taşbaşı parkına
Bira içecektim;yasaklandı dediler.
Gülümseyerek gözlerine baktım satıcı bir çocuğun
Fındıkiçi aldım umuda uzanan avuçlarından.
Anamı düşündüm
Eli abdeste,namazda olan anamı
Gökyüzüne,ufuklara,denize baktım
Sonra insanlara,yeşil-yeşil ağaçlara...
Barakalarını kaldırdı çakır keyfi beynimden
Akı ak,karayı kara görmeye başladım...

Son otobüsün son yolcusuydum Dereli'ye kalkan
Duroğlu,Yalıkahve derken
Çalca anam gibi gülümsedi akşamın içinden
Dağların dibinde iki ayağımın üzerindeydim
İstanbul-Taksim değildi burası
Köy yolları sessiz ve karanlıktı...

27 Haziran 1985