Git / Ya Da Dur Gitme

Gidişinin son cümlelerini kurma bana.
Oldum olası sevmem veda sözlerini.
Haydi git.
Ya da dur gitme.
Alışık değilim vedalara.
Gidiyor musun?
Gidiyorsun.
Bu defa kal demeyeceğim.
Gururlu olmalıyım.
Ayakta kalmalıyım.
Haydi git.
Başını dik tut yalnız.
Suçlu olduğunu bilmesin kimseler.
Bak yine seni el üstünde tutuyorum.
Her defasında olduğu gibi.
Seni kayırma huyumdan
Vazgeçmeyeceğim anlaşılan.
Olsun.
Olsun.
Kimler ne derse desinler.
Ben sana toz konduramam.
Yıllar öncesine dayanan.
Uzun bir aşk hikayesinin kahramanısın sen.
Neyse.
Gitmek istiyordun.
Haydi git.
Ya da dur gitme.
Beş dakika daha kal yanımda.
Ooof ya.
İlla gitmek zorunda mısın?
Alışık değilim ya; sensiz bir güne.
Zor olacak.
Bana iyi koyacak.
Gidiyor musun?
Dur bir daha bakayım yüzüne.
Dur bir daha öpeyim ne olur.
Vakit tamam öyle mi?
Veda zamanı mı şimdi?
Gidiyor musun?
Vazgeçsen olmaz mı gitmekten.
Tamam tamam git.
Kendine iyi bak deme.
Bu lafı da sevmiyorum.
Yoksa ben kendini beğenmiş biri miyim?
Ha bu arada sevdiğin film geldi şehre.
Ben daha önce izlemiştim.
Kısaca konusunu anlatayım sana.
Oooof ya tamam.
Sustum.
Ne kadar çok konuşuyorum değil mi?
Aslında işin aslı.
Senden ayrılmak istemiyorum.
Evet lafa tutuyorum ki
Treni kaçırasın diye.
Belki o zaman gitmekten vazgeçersin.
Ya sahi sevgilim.
Sen neden üzüldün şimdi.
Sen de gitmek istemiyorsun değil mi?
Yoksa film dedim de.
Sinemaya gidecek paran mı yok.
Haydi bu seferlik de beraber gidelim.
Ya da yok yok benimle gitme.
Film izlerken boynuna sarılırım.
Bu da tam giderayak bana koyar.
Hem gören arkadaşlar hala sevgili sanmasınlar.
Haydi gözüm hoşça kal.
Kendine iyi bak.
Bana da dedirttin ya.
Neyse...