Gitme Az Öteye Çok Git

Gitme ellerimden uzağa
Kurur, soğur avuçların
Susma öyle nemli gözlerle yere bakıp.
Bu kahır ziyan eder bizi
Ben seni severken başın öne eğilmedi ki!
Toprak saklar, esirger senden illaki
Topraktan sonra bağışlayan var inan ki!
Taht mı vardı da altında?
Gittiğin elin...

Yüreğime açtığım kilimi görmeden,
Gelmeden iklimime, mahdarıma,
Bu hüküm niye? Hükmün kime?
Cezama itiraz etmeyecem de
Kalemim söyle hangi mahkemede?
İsmin yazılı mı itilen iskemleme?
Bir sorgu bir sual gerekmez mi?
İlmek takılmışsa boyna, son söz söyletilmez mi?
Bu yanlı mezalim yüzünden bitmez mi?
Bunca soru yüreğine işaret etmez mi?

Öfkeme yenik düşsem...
Ne devrimler oluşur kalemimle bilsen!
'Bi çek git gözlerimden' diyesim gelir
Vakitsiz hükümlerine.
Diyemem işte! Dedirtemem dilime.
Cesaretim yeniktir ismin önünde.
Koyu katran şimdi gözlerimin feri.
Karartıdan ötedir adından içeri.
'Defol başımın etinden' demek istesemde
Boşver olan oldu... Dolar tesellimde.
Şimdi tanımak zor,
Seni anlamak bize yük olmur.
Pişmanlıklara gelinecek yer
Karşıki çıkmaz bilirim.
Çıkarıma ihanet ettin dersin, beklerim.
Bir 'Çık' kabuğundan 'Ar' nedir görsen derim.
Keyfiyete bürünmüş beynin, fukara zihnin
Cahaletine yenik düşer ezilirim.
Toprakta olmak yetmez,
Lahit olmakta
Sema olmakta yetmez,
Güneşi doğurmakta.
Soğurulur edebin, belki kucakta..

İyisi mi;
Sen sende kal,
Ben bende intikal olayım.
Sen serde kal
Ben bende kılınayım.