Gitmeleri Sevmiyorum, Bu Yüzdendir Sana Gelmeyişlerim

Kendi koynumda uyandım bu sabah
Öyle eksik hissettim ki kendimi
Sanki İstanbul'un sokaklarında
Kimsesiz bir çocuk misali
Herkes benden fazla
Ben ise kendime bile yetmez;
Kalmıştım bir başıma.
Öyle çaresiz hissettim ki kendimi
Çırpınıp duruyordum
Bir avcının kanadından vurduğu
Yaralı bir kuş misali.


Ben hiç bu kadar öksüz
Ben hiç bu kadar yetim kalmamıştım
Sensiz uyandığım bu sabah,
Prangalı hasretler içinde yüreğim
Zindanlara kapatılmışçasına
Fermanımı beklemekteyim.
Suçum yok; günahım sevdam
Sensizlik en büyük cezam
Ölüm bile acıtmaz bu kadar
Sensizliğin acısı payidar


Her acı biter diyorsun
Sen kollarını açıyorsun
Gel diyorsun yar
Geliyorum ama gitmek var
Gelmeleri seviyorum
Gitmeleri sevmiyorum
Bu yüzdendir gelmeyişim
Bu yüzdendir serzenişim...

Ben hâlâ çareleri tüketen ÇARESİZİM