Gitmeliyim Sevdiğim

Sanmaki seni sevmedim.
Sevdim...!
Yağmur tanesinin toprağa düşkünlüğü.
Çiğ tanesinin şafağa yolculuğu.
Dağ yamacının kar'a hasreti kadar..!
Ama seni severken,
Aklıma çocuklar düşerdi.
Düşünü yitirmiş,
Kavganın ortasına düşmüş,
Düşmanın suratına vurulacak,
Bir yağmura muhtaç çocuklar.
Sevdiğim;
Yarına uyanmaktan korkan çocuklar.
İşte o vakit.!
Utanırdım seni sevmeye.
Memleketin ahvali,
Kanlı bir bıçak olurdu avuç içimde.
Mavzer olasım gelirdi,
Şehir tanımaz,
bir dağ eşkıyasının elinde.
Ve gitmek düşerdi payıma.
Umut olmak adına yarınlara.
....
Dedim ya sevdiğim.!
Memleket sevdası,
Utandırırdı seni sevmeye.
Kavganın ortasına atılacak
bir yürek lazımken.!
Nasıl bölüşürdüm düşümü seninle.?
Ekmeği böldüğüm yoldaşlarım varken..!
Sanmaki seni sevmedim.
Sevdim...!
Acıdan örselenmiş geceler büyüten,
Kendi yüzüne yabancı,
Kendi yazgısına küs.
Sevkatine ellerimin ihtiyacı varken.!
Gitmek düşerdi payıma.
En çok kalmak istediğim zamanlarda..
....
Yani sevdiğim.
Yolun değil, yolcunum.
Eski bir bavula,
taze acılar dolduran.
Sardığı bir yaradan,
Kanayan bir yaraya koşan.
Umudum ben sevdiğim.
Tüm çaresizliklerin içinde.!
Özenle saklanılan.
Dualarla gelmesi beklenilen.
Ama sevdiğim.
Dünden kalan sızıyım.
Zindan da unutulan bir mahkûm.
Anne çığlığında unutulan bir öfkeyim.
Gitmeliyim sevdiğim.
Kavgaya dönmeliyim..!!