Gitmenin Katı Hali

Gülme!
Yani gül de, halime değil...
Arkan dönükken sen
Ben ensene düşen saçlarında kendimi asma senaryoları yazıyordum, yazım yanlışıydım sana göre, bozuk düzendim, intihar eylemiydim...
Taa ki beni bulup bir ücrada öldüresiye sevene kadar...
Ne kadarda katilim ne kadar cennet değil mi?
Orta yerinden geçip bir ömrün yüzüne dokunamamak, acele etmek ve sana gecikmişliğim...
Çin ülkesi kadar kalabalık kafamda soyu tükenmekte olan her hangi bir aşksın,gitmekte olan,yürekte olan...
suyun katı haline razıydım en kuru soğukta bile ama senin katı halini gördüm ben, senin gitme halini, susma halini...
sonra kalktım ayık kafamla aylak şiirler yazdım, benzin döküp yaktım ellerimi...
Kaç milyon ışık yılı uzaklıktı bu hiç bir bilim kitabında adına rastlamadım ve hayret, seni alnıma yazmıştı yazan...
Onunda bana garezi vardı belki ya da şükretmeliydim ağzında dişleri kalmamış alt komşum hacı nine gibi...
Arkan dönükken sen;
Türküler söyleyebildiğime göre ensene dökülen saçlarına
bana dönmeyen yüzüne
bana değmeyen sesine, hala benimdin...