Gittiğin Mevsimlerde Kal

gülerdi gözlerin
Sıcak bir merhaba der gibi
durgun deryalarımda
Işıltılı yıldız olurdu bakışların
O an
çizilirdi tebessümler
asık suratlı sabahlarıma


Şairimdin
şiirlere düşürüp kalemini
mısralarla dokurdun resmimi
her ilmekte bir sır
Yalnız ikimiz anlardık
mısralara sinmiş sırları

damla damla bahar kokan
aşk şiirleri yağarken üzerimize
biz birbirimize koşardık
her imgede
Hayat belirtilerimiz artardı
birimiz diğerine yüreğini döndükçe

tan yeri ağardığında
gözlerin güneşim olurdu
aydınlatırdı ruhumu
gün geceye veda busesini kondururken
sen yıldız olurdun gökkubbede
bense esmer gülü olurdum yeryüzünün
gece mırıldanırken sessizliğini
yalnız
Dicle nehrinin sesi
var iken
Yar iken
düş olup yiterdin zamanda


sen giderken
sessiz bir gemi kalkardı
küçücük yüreklerimizle kurduğumuz
sevda köprülerinin altından
Yüklemsiz tümce oldurduk
parçalanır , bölünürdük
dudaklarımıza mühürlendi elvedalar
ritmi bozuk tüm aşk şarkılarının
sonu olmayan masalların
iki kahramanıydık biz

sen gidince
Öğrendim
beyazın yanında siyahın da olduğunu
Aşk denen kıyamet kopsa da
unutacaktı yüreğim
tenime sinen kokunu

bak
Güneş yine doğuyor
Kederi resmettiğin yüzüme
Gün gelir
Kızıllaşır yine günlerim
Umutla yaşam doğar yüreğime


Eteklerimde hüzün çiçekleri
dönüpte bakarken maziye
anlattığın tüm sahte masallar
Yalanlarla bezeli maskeni
düşürüyorlardı ansızın
hercai gönlünün sancıları içinde

Bense
gittigin mevsimleri ateşe verip
Avuçladığım aşk çiçeklerini
Azat ediyordum usulca

şimdi söyle
ey yar

Unutulabilir mi ' Seni Seviyorum ' ile ' Hoşçakal ' arasındaki yaşanmışlıklar

unutulabilir mi