Gittin

Ağlamayı;
yıldızların sustuğu sensiz bir gecede öğrendim,
yaralıydı saatlerim,
sızısı içimi çiziyordu.
Sarhoşluğum;
bir bahar gününden kalmaydı bir bahar;
artık düş, artık resim...
Tedirgindim,
ağlamaklıydım,
artık yalnızdım,
uslandım.
Ahh!
Bir geliversen bir bahar akşamında yağmurlarda ıslansak,
uzatıversen ellerini,
ama gittin.
Gittin ve bittim.
İçimdeki sessizliği gülüşün bozuyor,
kulaklarımdaki kaldırımlar;
aşinasıyım bu kaldırımların.
O;
mekansızların sefil sancısı,
ben se;
hasret zincirlerinin değişmez halkası.
Ağlamayı yıldızların sustuğu sensiz ama yağmurlu bir gecede öğrendim...