Gittin Ama Aslinda Varsin

sensizlik tutmuş köşebaşlarını her geçtiğim sokakta önüme çıkıyor
gidişin terk edişin o kadar işledi ki içime
olmadığın günler kalbimi acıtıyor
hoşçakal diyememek o kadar zor ki
bir veda bile edememek
alışır mı bu beden bilmiyorum yokluğuna
kabul eder mi kalbim dönüşü olmayan bir yolculuğa çıkmanı
nefes aldığında yanında olamadım
sen nefessizken nefes aldığımdan utandım..
biliyorum huzurlusun yattığın yerde
çünkü yalnız değilsin
her gün beş kere tekrarladığım dualarım var yanında
zor olsa da alışmak ..
alışırım...
çünkü kimse inanmaz ama ben varmışsın gibi yaşarım..
her ne kadar eskisi gibi yanımda olmayacak olsan da
her ne kadar eskisi gibi gözlerime bakıp gülmeyecek olsan da...