Giyinik Eylül

Ellerime ohla ki nefesim
Biliyorum bu gidişler ölüme katre
Yüreğimdeki kuş cıvıltısı perdesiz
Kalbimde oturan sensizlik serenadı
Bitmiyor yarenim/bitmiyor sevgilim
Daha aciz bakışların ellerimde
Kılcal damarlar çekmiyor kanı
İçime…


Yazda bitti;
Sevdaya bir muhabbet etmeden
Bilmişliğimin duldalarında/
Onu bunu çekiştirmeden
Yüreğime oturmuş
Bu topaç ikliminde
Her yanım yaprak
Gözlerim gazel/
Yine bana dönüyor
Ezel…


Denize girsem
Solungaçlarıma
Takılan pet şişeler
Vurdumduymazlık
Her yer çöplük
Her yara iplik
Sökülen yerlerden
Dikiliyor diklik
Hedefine…


Şimdi!
Sallanan bir rüzgârın
Hamağındayım/
Çekip alasım var
Yazgıları andan…


Umudum bu giyinik
Handan/

Eylülüm…