Giyotin

Sıra sıra fikirler, sıra sıra yaşamlar
Yukarıdan gelen ses gövdeye inen demir
Rengarenk giysilerle bekliyor kurbanlar
Her birinin annesi başka, kaderi bir

Listeler asılmış seyirlik meydana
Neden gülümsüyorlar ölürken özgürlük
Beyinlerde pranga; aldıran yok, ağlayan yok
Boynu okşamıyorsa giyotin

Bu madrabaz zamanın elinde ekmek
Uzattıkça eğilen başlar alkışlıyor ölümü
Güneşin ölümünü, rüzgârın, yağmurun ölümünü
Biraz daha sokulmak için yaşamın girdabına

Ah anneler ve babalar
Ne zaman öğreneceksiniz hürriyetin sütü daha tatlı
Kızılcık içmez mahkumlar ama
Gülümseyen yüzü vardır cennetin bilirler

Kanı aktıkça hürriyetin
Meydan yeşilleniyor, giyotin ağlıyor
Fukara ocaklarda büyüyor karanfil
Ey gönülleri düşman eden cambaz
Her ölüm bir doğuştur, bil
Her ölüm daha çok hürriyettir