Gizemli Tahta Köprü

Cıvıldaşan kuşlarla, doğanın kucağında,
Buluşulan bir yerdi, bu eski tahta köprü,
İnsan sesi olmayan, ormanın bucağında
Aşıklara siperdi, gizemli tahta köprü.

Can katıyor ruhlara derenin akıntısı
Derman bulur burada yüreğin yıkıntısı
Gönüllerde yok olur, insanın takıntısı
Cennetten bir köşeydi, gizemli tahta köprü.

Yüreklerin çarparak, gözlerin buluştuğu,
Heyecandan titreyen, ellerin iliştiği
Özleyince vuslatı, görmeye alıştığı,
Aşıklara sahneydi ,gizemli tahta köprü.

Oradaydım bu gün ben,artık kimse kalmadı,
Kuşlar bile unutmuş ,selamımı almadı.
Tutsak etti anılar,orda kaldım salmadı.
Unutulmaz bir yerdi,gizemli tahta köprü.

Ne ölümsüz aşk kaldı,ne de eski sevdalar
Güzellikler kayboldu,ne getirir ferdalar.
Ne yazık ki açmıyor,mis kokulu verdalar.
Hatıralar yeriydi,gizemli tahta köprü.

Şimdi buluşma yeri,kulüpler ve kaffeler
Aileden habersiz,çekiliyor kafalar.
Bilmem neyi tartıyor terazide kefeler
Şimdi ören bir yerdi,gizemli tahta köprü.


Şiirimi --dünden inciler--- seçkisine layık gören Şiirkolik Seçici Kuruna teşekkür ediyorum.