Göbek Adı Mehmet

Bir yıldız kayar tepeden
Bir daha kayar
Ve bir daha...
Sonra peş peşe ıslık sesleri...
Oysa hiç bir yıldız ıslık çalmaz
Oysa hiç bir yıldız can almaz
Duymuşsanız ıslığı şanslısınızdır
Çünkü ölenler ıslığı duymaz...

Yan ranzadaki tertibin sesinden tanırsınız izli mermiyi
Aydın'lı Akif'in çığlığından
İzmir'li süslü Recep'in haykırışından
Trabzon'lu Cumhur'un nişanlısını hıçkırmasından...
Kars'lı Abdullah'ın "yandım anam" diye feryadından.
Her bir ses payını alır yırtarak zifiriyi;
Kandil'li Nazlıcan'ın, Suphi'nin, Bedirhan'ın yıldız yağmurundan...
Hasan'dır, Efe'dir, Mert'tir, Ahmet'tir
Hepsinin göbek adı Mehmet'tir...

Ve bir ana sıçrar yatağından...
Bir baba yüreğini kanarken görür rüyasında
Bir kardeşin içi yanar gece yarısı; susadığını sanır
Bir bebek başka ağlar beşiğinde o gece
Bir yar hıçkırarak uyanır uykusundan
Ayşe'dir, Fatma'dır, Dilek'tir, Nimet'tir
Hepsini uyandıran aynı afettir.


...


İnsandan kevgir üretirken eşkiya
Yalancı bir bağbana emanetken bağlarım
Baldıranda şark çıbanı açıyorsa dağlarım
Üç maymunu oynayamam efendim!

Bir dağ yıkılırken dağın üstüne
İlikleri süt goncalar düşerken yıldız yağmurunda
Yusuf yüzlü palazların yanağından süzülürken son damla
Ben susup da oturamam efendim!
Kan kusup da oturamam efendim!