Göç

eyy şems
doğ artık
döndüğüm yeter pervane olup etrafında
aşka mecbur gönlümü
meşk denizinde
ya nefeslendir
ya da boğ artık


üfle kulağıma
sesin
yanık ney sesinden alsın nefesini
görünmez kilitlerle aç görünmez kafesimi
kanatlarım uçmaya hazır
vurulup kahpe bir kurşunla düşsem de
uçur artık


kaç bahar vuslata heveslendi
zincire vurulmuş aşk
kıştan çıkamadı
sırtımda odun yükümle
toprak diyarına
göçür artık