Göç

Amansız bir dert
Büktü belimi
Çaresisiz sustum
Bağladı elimi dilimi

Bitmiş bende zaman
Bir iki üç derken
Ben gidiyorum
Siz desenizde henüz erken

Elveda dedim
Dost dediklerime
Hadi git dediler
İstemeye istemeye

Gözünden Yaş damlayan
Bir kaç kardelen
Ben yürürken
Omuzuma omuz veren

Yüklendi göç
Kalktı kervan
Bir yarim ağladı
Gerisi yalan