Göç Mevsimi

kara kışları ötelerken
bir sonraki zemheriye
solgun
sonsuz bir keder kuşanıp
ay karanlığı toplar gözlerim geceden
kucak kucak
eylül suskunluğundan sepetlerle

sessizliğe doğar
yalnızlığa batar ömür
kimliksiz fısıltılar saçılır toprağa

an gelir!
çinisi çatlar aşkın
lime lime dökülürken gözlerindeki mavi
sırrına erdiğimdir
delişmen ruhunun kahpe tuzakları

and olsun ki
çığırtkan bu gök kubbede
son sözümdür
aşk!
yılların
yolların tortusundan süzülüp
ummana çağıldayan

hadi
düş ardıma yolcu
binbir gece masal oku
uyut
yeterse sevdan


27 eylül 2009