Göçebe Ayaklar Çark Eder

ve gitmeliydim
elimde ceket belime bağlanmış yalnızlık
ardımda serseri kaldırımları bırakıp
döşemeliydim ayrılık taşlarını
hisseme kalanlar yalan

ayrılık bitince kırılırmış herşey
yer gök
ebedi parçalanırmış

giden kim olsa kaldı
yerde izler gölgeleri kovalar
sürüklenerek saçılırmış her yere anılar
çizermiş ezik ezik
ve gözler
hep aynı perdeyi gören gözler
son perdesi inermiş
yerde baş anılarda hüzün

ve bir eylül vakti bir seyyah
ardında adımlar bırakır dönermiş şehre
yeni roller çalarmış sahne denen deryadan
hemde en karasalında yaşarken anadolunun