Göçebeler

Elleriniz kadar serin olsa yürekler
Teniniz kadar berrak
Gözleriniz kadar bakabilse gözler
Ne kadar topraksanız
Bir o kadar da ıslak

Yüzünüz kadar yansa ciğerim
Çöker hayal mahsulü bütün umutlar
At sırtında bir isim kalır
Peynir kokusunda bir sonbahar

Köy burçlarından tütse de gelse
Bir şehir gösteren bir hokasar
Beden beden hasret heykeli
İnsanlar

Bir avuç yayla bırakılır sadrıma
Yeşillenir sahralar
Gözleri açılır körebelerin
Sevmeden, sevilmeden
Yüzleri güler mi göçebelerin?