Göğün Mutlu Şirin Şiiri

Direnme
Uçmaya devam et
Senin suçun değil ki uçmayı öğrenmek
Bak!
Masmavi gökyüzü çağırıyor seni
Kırgınlıklar sonunda yüzmeyi öğrenmiş
Yüzmeyi bilmek yüzeyinden çıkmaktır hayatın
Artık korkma
Kimse üzemez seni
Sevdin, sen bir evdin
Sevgi evi...
Bunun için pişman olur mu ki insan?

Mavi günler çağırıyor seni
Masmavi gökyüzünün hür kuşu çağırıyor
Direnme
Sevmeye devam et
Kim sevmekten ölmüş ki?
Kalbin zifiri karanlığın mahkumu
Çıkmalı mahpushanesinden
Atmalı yeniden
Biçare direnme
Yaşayacaksın sen
Ölenler utansınlar
Yaşadığı için kendine kalabalık gelir mi hiç insan?

Fon Müziği'nde kuşlar saklı hayatın
Uçmak her zaman esareti yenmektir
Uçsan da öleceksin uçmasan da
Olmaktan neden korkar ki insan?
Olmalısın, uçmalısın, yaşamalısın
Zorunluluk değil
Zahmet hiç değil
Sevmelisin
Direnme
Yeşilliği de seni bekliyor hayatın
Gözlerine hasret kalmışlar
Onları yeniden görmeli
Çokça sevmelisin

Fon müziği umut bu Şiirin
Dizelerinde sevmek büyümüş
Dizlerindeki yorgunluk artık yokmuş
Kalk ayağa sultanım
Yaşamak sevmektir
Yaşa ki kuşlar sohbetlerini kesmesin
Yaşa ki yaşamanın aslı uçmak değil
Uçmanın aslı yaşamak densin...