Göğüs Göğüse Vuruşarak Can Veren Şiir
--
I
Şiirimiz kızıla çalar,
Akan dize/de kan bir türlü durmazmış,
Ölü dudaklarda küf tutar,
Gözlerini intihara sevk etmedikçe olamazlarmış arkadaş.
//
Cesaret;
Giderken ardında yüzsüz bir sövgü bırakabilmektir,
Ki cesaret,
Sen içinde beni öldürerek yaşatabilmektir.
II
Bu şehrin mezarları dar gelir yaşayanlarımıza,
Hiçbir söğüt doğuramaz güncel ölülerimizi,
Bu şehrin ahbapları kimi kimsesiz kaşır ellerini,
Hepsinin kod adı aşktır mahkum numaraları
Sıfır sıfır sıfır arkadaş...
İki şehrin hikayesini şakaklarında taşır,
Bu yarımca şehrin tüm dülger balıkları,
Gözlerinde iki madeni siyanür parası ile
Can verirler bir kaşık karada...
Atlaslar,
Haritalar,
Yükseltisini deniz seviyesinden bin beş yüz metre
İşaretler bu şehrin hayta,yosma kaldırımlarını.
Ve hep sevişerek savaşır bu şehirde yokluklar,
Ay/ın pürüzlü yüzeyine kendilerini bırakarak.
III
Şiirimiz maviye çalar,
İhtilal anlarında süngü darbeleri ile can verirmiş,
Kendi kendine örgütlenerek yanar,
Yanlış ihbarlar "aşk"ı dar ağacına götürümüş arkadaş.
//
İnanmak;
Üç köşe ortası inanmamayı barındırmaktır,
Ki inanmak;
Senin beni sevebilme ihtimaline bile bile kanmaktır.
IV
Bu şehrin isimsiz topraklarının öksüzlüğünde,
Nice çocuk avuçlarında uçurtmaları ile yatar,
Bu şehrin heykelleri hep soğuktur arkadaş,
Hep dik yaradılışlarla kuzeyin ucuna bakar,
Bölük pörçük modernize,
Notre Dame'ın Kamburu/nu kundakta iken,
Kaçırmıştır bu şehrin işgüzar fidyecileri,
Aynı şekilde,
Çanların kimin için çaldıklarını da öğrenmek istemişler,
İstihbarat yetersiziliği sebebinden askıya alınmıştır.
Matematik,
Geometri,
Hep sınıfta kalmıştır bu şehrin öğretimlerinde,
Hiçbir formülün yetmediği gündür bu şehir,
Ve hep yaşayarak ölmüştür bu şehrin hiçlikleri,
Zaman zaman histeri krizlerine muhatap.
V
Bu şehirde,
Şiirimiz siyaha çalan,
Göğüs göğüse vuruşarak can veren şiirdir.
Esinlendiğim,Ece Ayhan'ın "Mor Külhani" şiirine ithafen...
kalemine selam söyle metinnnnnn fazla olmaya başladı...süperdi👍👍👍👍
Matematik, Geometri, Hep sınıfta kalmıştır bu şehrin öğretimlerinde, Hiçbir formülün yetmediği gündür bu şehir,
Ve hep yaşayarak ölmüştür bu şehrin hiçlikleri, Zaman zaman histeri krizlerine muhatap. Şiirin ucu bana dokundu.Düşünmeden edemedim.Bu şehirden gitsek mi şair.Hiçliğe tahammül ederek kalamayız.Bu şehirde hesaplar tutmuyor.Öğretmenleri de matematik ve geometriden anlamaz.Hiçlikte yapılan hesap sanırım hiçtir.Hiçlikte yaşayanları ne yapsak?Hiçlik şehirlerine mi götürsek.Doğrusu hiç düşünmesek.. Yüreğinize sağlık.Farklı kurgulanmış bir şiir.Zaman zaman hiç olduğumuzu hatırlamaya fırsat verdiniz.Sevgiler.😙😙😙😙😙😙
''Notre Dame'' terasında çay içerken bu şiiri okumak isterdim.Çok mu büyük bir hayal,yoksa bir ütopya mı olur? Bakmayın öyle bana,vazgeçtim,Galata'da kâfi..Öylesine vurucu sözler var ki,şimdi hangisi olduğunu söylerdim;ama büyüsü bozulur,çarpılırım diye dokunmuyorum,topyekün cımbızlıyorum buraya (cımbızladığımı düşünün ya da). ''Can veren şiir'',demek,öyle ise bugün yas ilan ediyorum,tüm şairler için ve bir dakika saygı duruşuna davet ediyorum.. Büyük Aşk Küçük Adam, Büyük Şair ve tutsak bir şehir,ölen bir şiir,yansımasında bıraktığım
Tebriklerimi bırakarak yetiniyorum Şair.
öykünledi kızıla çalan duraksız dize*
dilinde tuzlu bir küfür*
''İki şehrin hikayesini şakaklarında taşır, Bu yarımca şehrin tüm dülger balıkları''
k ı l ç ı k l ı birkadını serzelemiş sanki
ve o sövdüğün zaman(a) inanmak/ironi
kadınsiyahşehirçıplak
Coğrafyası, matematiği, geometrisi varsa da ağırlıklı olarak felsefesi yapılmış.
İnanarak ve cesaretle savaşılmış. Kazanan şiir/şair olmuş.
Kutluyorum.