Gökteki Yildizlar

insanlar gördüm karincayi incitmeyen
Sehitlerden bile olsa su icmeyen
Büyüklerinin önünden asla gecmiyen
Nimete karsi sonsuz hürmetle secmiyen
Atasi yol olsada asla gecmiyen

yasamak icin degil yasatma ideali olan
Kücügün büyügün halini hatrini soran
Yetimi öksüzü koruyup simsiki saran
Yolda kalmisi ve hatta aclari doyuran
Gözü yasli cocuklarin basini oksayan

Dertlilerle dertlenen acilarini paylasan
Hakir hor görmeyip hic asagilamayan
Kusur ve yanlislarini Af edip bagislayan
Düsmanlariyla bile sarmas dolas olan
Komsusu ac iken kendi tok yatmayan

Evet Abiler gördüm Dünyasi kücük bir valiz
Dövene elsiz sövene dilsiz kalmaz caresiz
Gönül koymazlar son lokmayi elinden alsaniz
Hakki anlatmaktir merami siz onu assaniz
Vaz gecmez Davasindan Cehenneme atsaniz

Nur yüzlü Ablalar gördüm bir Melek misali
Nazik kibar ki Hz. Aise Annemiz timsali
Hayirli evlat yetistirmektir en büyük hayali
Onlar gökteki sayisiz yildizlar misali
Sefkat kahramani ve Sevgi dolu kalbi