Gökten Düşen Üç Elmanın Sırrı

Gökten hep üç elma düşer
Hiç beklenmeyen bir anda
Güneş gibi dağılıp etrafa
Bölünür bin parçaya
Bölünür yüreğim acıya
Yola düştü yürüdü bir ormanda
Kaybolmuş gölgemi araya araya
Kör gözlerimi dağlaya dağlaya
Gökten hep üç elma düşer
Değmemişken samyeli sabaha
Kan dolu gözlerimi kırpmamışken daha
Düşerler başıma sıra sıra
Ayrılık ayrılık ayrılık derler adına
Sığınamdın yine bir karanlık kuytuya
Sığamadım tutunamadım sevdaya
Saklanıp kalemimin ucuna
Vurulupda düşdüm kendi kurşunumda
Dermanımda yok artık
Silkinipte kalkmaya
Gökten hep üç elma düşer
Düşer düşlerimin ortasına
Fırtınalar boranlar arasında
Düşer yüreğimin tam ortasına
Ölesiye koruduğum
Ömrüm avuçlarımda
Açar kanadını acıya
Okunmaz hikayeler bırakarak ardımda
Evelli ahiri öğretmeden zamana
Gökten düşer üç elma
Ölüm özlem acı derler adına