Gökten Üç Elma

seyrü seferde gönül hayat kütüphanesi içinde
önünde bir döşek, oturanın kimi hoca kimi talebe


adam beyaz mintanı üstünde oturdu döşeğine
başladı seyretmeye alemi, gelen geçeni
saçları geceden siyah bir kadın gelip oturdu döşeğe
adam gülüyordu
kadın adama baktı oda gülmeye başladı
başını adamın göğsüne yasladı kadın
adam güldü kadın güldü
kadın güldü adam güldü
sonra usandı kadın gülmekten kalktı döşekten yol eyledi


adam önündeki boş mindere baktı sustu
saçları kandan kızıl bir kadın gelip oturdu döşeğe
adam susuyordu
başını adamın göğsüne yasladı kadın
kadın sustu adam sustu
adam sustu kadın sustu
sonra usandı kadın kalktı döşekten yol eyledi


adam baktı yine boş döşeğe başladı ağlamaya
saçları başaktan sarı bir kadın geldi oturdu döşeğe
adam ağlıyordu
kadın baktı adama oda başladı ağlamaya
başını adamın göğsüne yasladı kadın
kadın ağladı adam ağladı
sonra usandı kadın kalktı döşekten yol eyledi


adamın gözleri yine boş döşeğe ilişti başladı tüm hiddeti ile söylenmeye
saçları ıslak kumdan daha kumral bir kadın gelip oturdu döşeğe
adam söyleniyordu
kadın baktı adama oda başladı söylenmeye
başını adamın göğsüne yasladı kadın
kadın sövdü adam sövdü
adam sövdü kadın sövdü
sonra usandı kadın kalktı döşekten yol eyledi


adam her gidenin arkasından gülümsüyordu bir anlıkta olsa
arkada gözü olmayan gözler bunu göremedi
zaman aktı
bardaktaki su taştı
gök maviliğini yitirdi
geceden siyah, başaktan sarı, kandan kızıl, ıslak kumdan kumral bir kadın geldi oturdu döşeğe
adam sustu
kadın bekledi
adam sövdü
kadın bekledi
adam ağladı
kadın bekledi
adam güldü
kadın yine bekledi
adam konuştu

hoş geldin dedi

kadın sustu
kadın ağladı
kadın sövdü
kadın güldü

hoş geldim dedi

Anamın yatagında bittim hayatta piştim senin ocağında oldum dedi kadın
adam kadının göğsüne yasladı başını
kadın adamın saçlarını okşadı
onlar erdi muradına biz çıkalım kerevetine

gökten düşsün üç elma
biri adamın başına
diğeri beklemesini bilen kadının başına
sonuncusuda arkasında gözleri olmayan baktığı yeri göremeyen körlerin başına