Gökten Üç Elma Düştü

soğuk bir masal dinlediklerim
yine sensizliği içiyor bedenim
açılan her sayfada yanık izlerin
sözlerin söylediklerin söyleyemediklerin
okyanus denilen bir kuyunun
mürekkebi oluyor
kalemin bir solukta çekiyor koca ummanı
tüm rengiyle yazılıyor
ayrılığın fermanı

sen uykudasın
ben bir masal kuşuyum sanki
sırtıma yüklemişim bütün yükleri
yine de senin heybene dikmişim
gözlerimi
ver benim şiirlerimi...
demiştim sana koca şair
benim olan benimdir
niyetin varsa vermeye
o benim nasibimdir...

karanlığı kundakladım
öyküler anlatarak
kendim söyledim kendim dinledim
sonu mutlu bitsin istedim
beceremedim
çocuk ruhuma söz geçiremedim
ne var ki daha ben
biten hikayenin ardından
düşen üç elma göremedim
düşseydi birini sana verirdim...