Gökyüzü Kanatlarını Açmışken

Işık çemberinde günler geçerken,

Güneşin ışıgına renk veren gezegenlerle,

Kaybolmuş yıllar mı beni tedaviye bağlayan. 

Hayaller tam sönecekken, 

Yetişir feryadına İlkay hanımın,

Uzayın tüm renkleri.

Uzay boşluğunda, 

Ormandaki dik yokuşta,

İlkay Hanım bilirdi uzayın tüm renklerini,

Birde arkadaşlarından bildiği hayal renklerini. 

Ne de olsa kırılsa bile ışık çemberi,

Ortaya çıkmaz mıydı,

Sonsuz renkler?