Gökyüzü mü Karanlık Yoksa Sensiz Ruhum mu
Sensiz olan gönlümde,
Fırtınalar kopuyor,
Gökyüzü kararıyor,
Yıldızlar kayboluyor,
Bu sensizlikten mi,
Yoksa hasretten mi?
Rüzgar esiyor,
Perdeler sallanıyor,
Kalp atışlarım artıyor,
Bu sen misin beni uyaran ,
Yoksa rüzgar mı?
Anlayamadım doğrusu,
Gözyaşlarım çoğalıyor,
Gökyüzü çok karanlık bitanem,
Yıldızlardan, aydan eser yok,
Sana öyle hasretliyim,
Öyle özlemliyim ki;
Bunu anlatması çok zor.
Ne geceye sözüm geçer,
Ne gündüze,
Ne de insanlara
İçimde büyük özlemin,
Büyük aşkın yaşar.
Geceler mi sessiz,
YOKSA BEN Mİ SESSİZ?
Geceler mi sensiz,
YOKSA BEN Mİ SENSİZ?
Geceler mi uykusuz,
YOKSA BEN Mİ UYKUSUZ?
Sana öyle hasretliyim,
Öyle özlemliyim ki;
Gökyüzü mü karanlık,
YOKSA SENDEN UZAKTA OLAN ,
RUHUM MU?
sevgiliye duyulan özlemin hüznünde yüreği yanık bir insanın yakarışları satırlara dizilen tebriklerimle efendim