Gökyüzümün En Parlak Yıldızı'na

Hiç gitmeyeceksin sanırdım…
Hiç gitmeyecek gibi bakardı
Hüzünlü bekleyişleri mesken edinen,
Ayazı sert bozkırlara meydan okuyan,
Şimal yıldızının doğduğu,
O yorgun umutlarla bezeli gözlerin…

Hiç kimse sen gibi olamadı
Sen yıldızlara binip gittikten sonra…
Yüreğime her düşen yıldızı
Tek tek topladım, seni aradım
Ama yoktun hiçbirinde…
Biliyorum sen de bir
Yıldızsın artık…
Hem de göğümün
En parlak yıldızısın…
Bana
Göz kırpan yıldızlar diyarından…

Gökyüzün rahat değilse eğer
Yüreğimde ağırlasam seni…
Ömürlük yatıya kalan
Misafirim olsan…
Hiç gitmesen yurdundan…
Hiç gitmesen benden…
Senin özleminle
Tek başıma koymasan beni…
Ne güzel de yaşarız
Tıpkı eski günlerdeki gibi…

Bu şiir de yüreğimden,
Göğümün en parlak
O en ihtişamlı, sımsıcak
O en hüzünlü, çok sevgili yıldızına…
Belki duyar da beni
Gülümser cennetinden diye…
Gökkuşağı beliriverir özlem dağlarımda
Sağanaklarımın ardından
Ufacık yüreğimde diye…
Bir umut benimkisi de işte…
Arada bir de olsa uğra düşlerime,
O yıldızlı cennet sevişlerime...