Gölge

Şiirin gölgesi düşmeyi görsün
Yüreğinin en sıcak noktasına
Yazarsın,
Okursun,
Ağlarsın.
Hem yazarken
Hem de okurken ağlarsın
Unuttum dediklerin sırıtırlar
En sıcak şiirlerinde
Ve sen bir kez daha inlersin
Deşilirken kabuğumsu yaraların
Gerçeğin keskinliği yüzünde dolaşırken
Unutamadım dersin
Yaşlı mısralarınla
Kendinden tiksinerek
Hecelersin seviyorum kelimesini
Sigaralar içersin
Dumanında boğulmak istercesine
Daha yazmayacağım şiiri deyip
Koyarsın defter arasına kalemi
Çıkarsın güneşle vedalaşmaya
Göğe çalan kızıl
Aslında sevdanın rengidir
Soyut resimlerde anlarsın
Ve bir off daha çekip
Defter arasından alırsın kalemi
Yazarsın bir şiir daha
Tütün kokulu dizeleri döküverirsin
Bembeyaz kağıdın beline
Ve anlarsın ki,
Şiirin gölgesi seninle.