Gölge Gibi Çıplağım Şehrin Ortasında
yaşlı bir fotoğraf gibi gece
nefesi yıpranmışlık kokuyor
korku kokuyor
ben korkmuyorum
kediler ve kimsesizler kapmış köprüaltını
onların bayramları hiç olmadı
bir haykırışı başlarına yastık yapsınlar
güvendikleri sokak lambası sönük
odasız bir yürek düşünde
çileye dönsünler yüzlerini
merak edenleri yok, ben merak ediyorum
kırışmış bu kuytuda
siren seslerinden korkmazlar değil mi?
üç kişiydiler
tıraşları üç numara değil
köpek öldüren sakallarında yalnızlık gürültüsü on numara
gözlerin çanağında yeterince kuşku
yeterince sokaklara kölelik masalı
açlığın mecburiyeti dilsiz
hayalleri bile yoksul
neler yaşadılar ki benden farklı?
o bedenleri nerelerden nerelere taşıdılar?
kediler de onlarla beraber yeni bir sokakta uyandı mı?
nelerden korktular?
devletten , polisten?
itilip kakılmaktan?
kimsesizlikten?
karanlıktan...
neleri özlediler
bir tas çorba?
bir ev?
çocuk sesi?
sevişmek...
gölge gibi çıplağım şehrin ortasında
yıllardır durmuşum böyle
bekliyor Tanrı bak
nedir unuttuğum?
nedir?
üzgünüm
özürlüymüşüm
kendimden başka çoğu şeyi düşünmemişim
elini tutmalıyım toprağın
elini tutmalıyım şehrin
sırtı hiç okşanmamışların
dans edelim mi?
keşif hali bu insanlığımın...
Şiirin Hikayesi
19 temmuz saat:02:00
eşimle beraber otoparka yürürken yolumuzu kısaltmak için
İzmirin ara sokaklarından geçtik.Göz bebeklerinde, hücresine çekilmiş
canların hıçkırığını gördüğüm üç evsize,eşimin tüm ihtarlarına rağmen yaklaştım
ve elimdeki sigara paketini ve bir miktar para verdim.İçlerinden biri 'meleklere benziyorsun' dedi .Dişleri karanlık bir ağıt gibi leke lekeydi bir diğeri 'sen tüm kadınları meleğe benzetiyon oğlum, ben neye benziyorum söylesene' dedi Diğeri poposunu şaplattı 'aha sen buna benziyorsun'..İçimizde pusu kurmuş isyan birdenbire serbest kaldı.
Susturulmaz bir kahkahayla güldük, güldük, güldük...Her birimizin başka başka acısı özgürleşerek gece karanlığında İzmir sokaklarını çınlattı.
Evet eşim biraz kızdı ve evet yalnız olsaydım değil yanlarına yaklaşmak
o saatte o sokaklardan geçmezdim bile..
Ben hiç ömrümü üstüme örtüp, sokakta uyumadım
Siz ?
Sair dogulur demekki yüregi gök vicadani okyanus
her insanin acisini kendi agrisi bilir
bence üstün insan olmanin tek yolu da bu
yüregi kendinden büyük
Sair
Kutlarim
Hazin bir durumdan güzel bir şiir çıkmış, şairinde işlevi bu olsa gerek kutladım yürekten Nilgün hanım...👍
Ben hiç ömrümü üstüme örtüp, sokaklarda uyumadım👍 Süper! diyecek hiç birşey yok hem konusu hem anlatımıyla çok beğendim..👍👍👍
..ne demeli..öyküsüyle güpgüzel bir eser tebrikler...
ibretlik bir fotoğraftı yüreğine sağlık...