Gölge İkizi

En çokta sen
Sessiz ve ılık bir sokağın son yürüyüşüsün
Kırmızı ruj izinde tutunmalarla birlikte soğuk duvarlara
Öylece gölgeler
İçimde bir yerlerde alkol ikindisi
Resitallerin ipek baharında okşadığı çıplak ruh izim
Sin.


Yıkıntılar arasında tuğlalar ören oyunlar
Seksek misali
Ne garip
Denizin dibi gibi gri
Mum isi misali parmak izlerimde sarhoş
Gökkuşağının son hali ise biraz çoğullaşmış


Ah damlalar
Kimimize ait bir ikimiz akıyor yine


Kırbacını sallayan sayfalarda içiliyor
Gece ve sancısı
Kalbimde şafak kızıllığı kadar hürsün oysaki
Yasak yolculuğum
Upuzun bir yoksun yanı başımda


Acımıza ait dilsiz bir merdiven neşesi hayat
Ve susmalar
Ne garip
Kelebeklerini öldürüyor mevsim
Aşk gibi ritüel
Melodisi sonsuz bir sonbahar
En çokta sensiz