Gölge Oyunu

havada buram buram iğde kokusu
genzimizde akşamdan kalma bir hüzün

yine düşmüş yüzün
biz'e küsmüş /sazın
sözün

küsüyor iğdeler
...


-çocuk oyunu sanmıştık
oysa koca koca insanlardık

oyun içinde oyunla
anlamsız rollerde kaldık-

...


söyle /kim tutuyor ipleri
kimden miras bu cümleler


ah bir kalksa perde
değebilsem gözlerine
yine yeşerse iğdeler
aşk der
sevda der
belki bizi bir daha içine çeker

ama/ ah bu sekter gölgeler


(bıy bıy bıy hacicavcav
de hele
bir aşkı kaç ezber gölgeler)

oysa/ oysa kiraz mevsimine
ne çok yakışırdı iğdeler
...


içimizde/ güneşe hasret
çıplak bir keder

sus der

yine de / dökülür birer birer
genzimizi yakan kelimeler
ve
oyun biter

...

(yıktık perdeyi eyledik viran
varıp haber edeyim
kına yaksın
statükocu beberuhiler)