Gölge Oyunu

'' İnsan unutabilir , çünkü her yürek bir olmaz .
Bir yüreğin unuttuğu her dün , bir yürekte güzel hatırlanır , her gün . ''



Güneş unutur , takvimin herhangi bir yaprağında
kıskandığı saçların sarısını...
Ve mahkumdur zaman , an yaşanır
İlmik ilmik dokur tüm kareleri
tabiatın en yırtıcı hayvanı
dişlerini geçirmeden henüz
susarsa sevgiye, düşün !
güneşi kıskandırdığın gün,
sarı sıcaktır özlem...

Çalınır, kekre bir çatı katında
bir oda bir salon umutlar
Öylesine dalıp gitmelerimiz yok mu bizim
kimle kavga ettiğini unutursun...
Tütün kokusu sinmiş yastığınla sevişirken
dans eder gözlerinde,
tavanda dikili birkaç siyahi figür...

Beynini kemiren kimler vardır
kimsesiz kalan duygularını giydirirsin
ne beyhude bir sahne olur,
gözyaşını unutursun, oyununda gölgelerin...

An / gelir ;

Şüphe zincirler tüm gölgeleri,
perde kapanır
sonra zincirleme bir kaza
ve gerçekler sonu şöyle yazılır
gölgeler arasında
saçların sarısına katılan
kan güllerini unut ,
dün gibi , bugün gibi
Şair gibi hatırlayabilir misin sen beni...


Sigara söner,
Biter oyun.



11.10.2014 / 05:17 .