Gölge Oyunu

havada buram buram iğde kokusu
genzimizde akşamdan kalma bir hüzün

yine düşmüş yüzün
biz'e küsmüş /sazın
sözün

küsüyor iğdeler
...


çocuk oyunu sanmıştık
oysa koca insanlardık

-oyun içinde oyun
anlamsızdı roller-

söyle /kim tutuyor ipleri
kimden miras bu cümleler
...

bir kalksa perde
değebilsem gözlerine

yine yeşerse iğdeler

aşk der
sevda der
belki bizi de içine çeker

ama/ ah bu sekter gölgeler


-bıy bıy bıy hacicavcav
de hele
bir aşkı kaç ezber gölgeler...-

oysa/ oysa kiraz mevsimine
ne çok yakışır iğdeler
...

içimizde/ güneşe hasret
çıplak bir keder

sus der

yine de / dökülür birer birer
genzimizi yakan kelimeler...

oyun biter

...


-yıktık perdeyi eyledik viran
varıp haber edeyim
kına yaksın heman
statükocu beberuhiler-