Gölgelenme

hiç büyümemiş bir kız çocuğudur
saçı okşandığında
mevsimi gülen

bir ömre oturmuş
masada bir kadeh eski hüzün
kırmızı harflerle yazan kadın
çıplaktır
bu şiir ayan beyan
zifiri zindan

yoo, ışığı yakmayın günü ağarmayın
eseflenmek birikmiş kalbe, Tanrı yakındır
hüzünle şiirin kucaklaşması, kuş halayıdır





,,,

,,

,

pentimento mor jiletlerle yakama yapışmasaydı
Nilin sonuna kadar giderdi bu şiir
ve maviye sunardı niyetini
,,,

,,

,

bisikletini özleyen gençliğim yaşayacaksan yazma dedi
vazgeçtim bu şiiri yazmaktan




ağlasam da anlarsınız
dans etsem de