Gölgeler Peşimde

gün batımı kışkırtınca yolları
ellerim ceplerime sığınır
gövdem ceketime
gözlerim karanlığa
sığmaz yüreğim dünyaya

sonbahar çaldı kapısını
boylu boyunca tüm sessizliklerin
neye üzülsem şaşırıyorum
caddeler suskun
akşamda
ve yapraklar geveze
korkunç gezginler kaldırımlarda
gölgeler peşimde
eski misafirlikleri özlüyorum

cama vuran sarılık da neyin nesi derken
ağlayan aksi yüzünün serin uzaklarda
tüylerim diken diken esmerleşen pencerelerde
semt dolmuşları somurtkan
telaşımda ilik ilik haylaz rüzgarların uğultusu
odama dışarıyı çağırıyorum her gece
seni bulamıyorum