Gölgem

Yola çökmüş taşları dinliyordum

Deri değiştirir gibi kabarıyordu parkeler

Durmaya vakti yoktu göğün bile

Bunca yağmur yağmasaydı eğer

Zihnimi topladım otların arasından

Ne çok yeşermişlik

Dağları sürükleyen yüreğim

Gölgem ve ellerim

Hüzün halaya kalksa

Ben de eşlik etsem

İçimdeki kor ısıtsa her yeri

Mendil sallasa ellerim

Ağaçlar eğilip bükülse

Dallarını çıtırdatan kuş sesleriyle

Beynimi hoplatan bir büyük dans

Böyle başladı bütün yol hikayeleri

Yere omuz vermiş

Ömrümü izliyordum

Yüreğim havalandı ellerimden

Göğüm kadar derin

Bir insanlık payı

Gölgemden alıp göğe diktim

Katlandı içimde erdem

Döküldü bütün parkeler

...

04/07/2022

Gece sabahı beklerken