Gölgene Tutunabileyim

İnsan ömrü gölgeler biriktiriyor
Ben gölgeler biriktirmiyorum artık
İster önüme düşsün bir gölge
İster koşsun peşim sıra
bir ... tutunmuşum
önüm ardım
sağım solum
boşvermişim
pervanelerim böyle dönüyor
ne zamanki seni tanımış
seni bulmuşum

bazı gün diyorlar düğün
bazı gün bayram

Ele gelen düğün bayram
Gönül olmadıktan sonra bayram yeri
Ve tatilin üçü beşi
Öpmediğim eller
Sarmayan kollara yok yankılığım
Tarihte geride kaldı kırmız pamuçların,
Sevinçlerine olan tanıklığım.

Acı türkülerin gölgesinde giriliyor arefelere
İki uçurum arası
Arasat olurum
Bir o yana bakar kahrederim
Bir soluma bakar ar ederim
İsyan etmem
Dilim hayırda güzel
Hayr diler hayır söylerim

biriktirdiğim gölgelerin silsilesinde
baş köşede otururum
iki tatlı sözün kırarım belini
duyan duyamayana aldırmam
varsın deli desin isteyen
akıllıyım diyene hiç inanmadım
inanmam

sevda susuzluğunda kıvranan
gölge kumbarası bir ömür
kalmadı takaatim
değmedi bilirim değmez ellerine ellerim
hadi yürü sen ay yüzlüm
gölgene tutulabileyim.