Gönlü Bahar Kokan Yüreğine

Hep seni düşündüm
gizemi sırlar ülkesinde kaybolan yıllara
bir taşın düştüğü suda açılan dalga boyu kadar
açılan daireler yayıldı yürek sularıma

bir bilsen seni nasıl rüyalara koyduğumu
denizin dalgalarına gönülden b/aktım
sonrası öncesine düşler sardı yüreğime

gözümün karası sevda yüreğimin sızısı
uzaksın be gülüm
ben karanlığın izinden seni buldum
aydınlanır hep günlerim taze soylu gülüşlerine

seni mum ışığında ararım
ikimize kaderden olmayan diyarların kahrına
saklambaç oyununa dalınca
ruhlarımız arar bulur sensizliğin yerine geçer

kaç mevsim geçer daha yaşasakta
umuda açılan günün şafak vaktine düşüyor rüyalar
ayın on dördüne çalsa da tarihe yazılıyor geçmeyen düşler kadar

maziye kalan ertelenmiş düşler kadar gülüşlerini düşlerim
her günümüz bahar kokacak gülüm
her sabahımız ayazlanır güneş doğacak diye
sana bir takvim kurdum yüreğimin yeşiline

yüreğimin suları çağladı sonsuzluğu aydınlık yollarda
özleminle düşlerin hasretine koşuyor sensiz vakitlerde

bekle bir ayaz vaktı gözüm seni sayıklar
sende gülüşlerinle doyulası bir matemi saklasan da
bir gülüşün birde duruşun kaldı bendeki yaraya derman

gözümle bakarım tozlarına rüzgar serperek
şimdi kireçli sulardan yapılmış evin bahçesi gül bahçesi
kuyusu derin suların uykusu var benden sana açılan
gönlümün baharı seni sayıklar her mevsimi kış olsada

bir çay içsek kırk yıla sığmayan günlerin gülüşlerine
bir varmış bir yokmuş bizim hikayemiz uzun anlatılanlara
şimdi ben yara bere içinde gülüşlerin hatırına
hüznü çok ayrılığın saatine dolduysa dönerim
ben seni nasıl sevmeyeyim gönlü baharla kokan gülüme

*...gönlü bahar kokan yüreğime...*

24*05*14*