Gönlümün Başkenti ( Ayrılık )

bir seni çok sevdim birde onu,
ayrılıkla duyuldu bu aşkın ünü,
dostlarım bend oldu kapandı önü,
bir ömür boynumu büktü ayrılık.

sen gönlümün başkenti o ise gülü,
o ömrümün baharı sen ise ili,
ben ise ikinize olmuşken deli,
üçümüzü birden yaktı ayrılık.

unutmadım bağrında ağladığım anları,
görünce mahvoldum el ele onları,
dilerim mesut mutlu olur sonları,
bana ise kafayı taktı ayrılık.

bedenimde damar gibi caddeleri sokağı,
acıtıyor şu gurbetin tüy olsa yatağı,
sözlerini tutamadı gözlerimin kapağı,
yıllarca gözyaşımı döktü ayrılık.

bilirim ki kışların bir hayli uzun,
dokunsan küsecek şu nazlı yazın,
sonbaharda bıraktığım karagözlü kızın,
ilkbaharda yüzüne baktı ayrılık.

hep sizi görmekti en büyük isteğim
siz yokken içkiydi sigaraydı desteğim,
ciğerlerim çürümüş aylardır hastayım,
bizim için şer'sede haktı ayrılık.

seninle onunla sayısızca anım var,
ifadeye sığmayan evvelim dünüm var,
birde ikinizden ayrıldlğım günüm var,
burnuma hep kötü koktu ayrılık.


bu şiir,doğup ölmek istediğim ve sevgi adına eşsiz duygulara şahit olduğum ''BİR DÜNYA KENTİ ÜRGÜP''e armağan olsun...