Gönül

Gönül sakın laf edeyim deme ağaçlara 

Duymak onların teninde değil 

Gönül sakın tövbe edeyim deme duvarlara 

Affetmek onların elinde değil 

... 

Kalmasın k/ayıpları kurşun izinde 

Dizinin dibinde güller biterken 

Susmasın yazım, 

Sonbaharına yenik düşerken 

Ahlamasın hiç 

Geleceğimdeki çiçekler,

İçi kendine kalsın

Nasıl olsa bütün kabuslar benim 

Tutmasın yası 

İsyanı tutuşsun kibrit kutusuna 

Sığsın yamalı düşleri oraya 

Zorlanmasın sessizliği oynarken 

Bu onun için hiç zor olmamalı 

Olmasın da zaten 

Bakmasın sonra sana benzeyen dut ağaçları 

Yapraklarına gizlediğim geçmişte gizli kalsın, 

Kınansın başımdan 

Yakılan k/ağıtların kelimeleri uçsun saçlarımdan 

... 

Oysa ki 

Kanatlarımdan uçarken 

İki kıvılcım ihbar eder yüreğimi 

... 

Gönül nefes ver bana 

Öldürme beni şimdi bu yoklukta 

Ne zaman yaşadım ki zaten 

Yaşamak bu olmamalı ki esasen.. 

06.09.25