Gönül Arkası

Vur hançeri öyküme
Vur ki katil olsun,yalan olsun ismin
Ardından ağlamayayım iyiliğin
Uğra yanmış ezgilerime ara sıra
Beni boşver ve kendinide koy bir kenara
Yavaş yavaş tükenelim
Arzulayarak kavuşalım efkara
Hep aynı manzara;
Hüsranla sulandırılmış bakışlar,
Noktasız haykırışlar...
Canın sıkılır belki ararsın
Rüyalarının düşersen peşine
Sevdanın arka sokaklarında
Bayat teselliler arasında
Artık gülümsemiyor mecalim,
Sahipsiz şarapnel parçası gibiyim
Dağılacak yer aramakta
Ve kısım kısım,parça parça
İsyan siluetinde çürümekte