Gönül Bahçemin Bahçevanı

Hayat ne garip , daha dün tut elerimden diye sana yalvarıyordum ,
Bırakma ne olur sensiz olamam diyordum ,
Belki de içten içe kendime kızıyordum ,
Neden bunları yaptın diye..
Damarımdaki kanı , aldığım nefesi sen sanıyordum ,
Oysa gittin benden , ben hala yaşıyorum..
Yıkılmadım bak dimdik duruyorum...
Şimdi yüreğime onca acı verdin diye sana hiç kızmıyorum ,
Tutmadın ya ellerimden onca yalvarışlarımda ,
İyi ki tutmadın diyorum .
Hadi hakkını helal et uğurla beni demiştim ,
Onca yılın hatırı var deyip uğurlamadın bile ,
Ben senden öksüz bir çocuk gibi ,
Kendi vedamı kendim yaptım ve ayrıldım..
Ama artık sana kızmıyorum , kırgın da , küs de değilim bilesin ,
İyiki de bunlar olmuş ,
Kimsesiz bir çocuk gibi ortada bırakmıştın ,
Sen perişanlığımı görmek için umutlanırken,
Farkında olmadan hayatımı bana geri sunmuştun...
Şimdi çok mutluyum.
Beni belkide ilk defa anlayan.
Yüreğime dokunan birini çaresizliğimin tam ortasında buldum ,
Ben onunla yepyeni bir yola çıkıyorum..
Yüreğim kıpır kıpır , heyecan yaşıyor ,
Aklım hiç karışık değil , ona akıp gidiyor ,
Bir tohum sundu elime , yüreğine ek bunu diye ,
Ben seni üzmem yüreğini incitmem ,
Yeşersin diye sunduğum tohumu ,
Filizlenirken çiğnemem ,
Sevdiğime ihanet etmem ,
Seviyorum deyip çekilmem ,
Sen beni yüreğinden kovma yeter ki
Ölürüm de sensiz asla gitmem....
Öyle güzeldi ki sözleri ,
Öyle etkiledi ki beni..
Beni aldı düşüncelerimden ,
Heyecan veriyor , yüzüme huzur veriyor ,
Gülmeyi unutan gözlerim yeniden gülüyor..
Her geçen gün yüreğimdeki yaralar sarılıyor..
Seni unuttum diyemem ama ,
Bil ki senin yerini artık biri alıyor .
Gönül bahçemi huzur ve mutlulukla dolduruyor..
Artık sana kızmıyorum , kızamıyorum..
Çünkü ben gönül bahçemin yeni bahçevanını ,
Galiba sevmeye başlıyorum....