Gönül Bahçemin Goncası

Yüreğimde dolu özlem, apansız kanıyor yaram
Bilmiyorum neden böyle sensizlikken bana haram
Bir gonca güle dönmüştüm kokuyordum buram buram
Günü güne ekliyorum, yeter beklettiğin gülüm

Gözüm karlı pencerede kararır öfkemden perde
Tüm gücümle direnirim yiğitlik de varken serde
Anılar yağar üstüme gâhi gökte gâhi yerde
Gözüm yolda bekliyorum, yeter beklettiğin gülüm

Aynalarla yüzleşirim ben bakarım, o sırt döner
İçime korkular düşer aşk denilen ateş söner
Gözden düşen her bir damla özlemle içime siner
Anlarım ki tekliyorum, yeter beklettiğin gülüm

Duvardaki solgun resim lal olur bir şey söylemez
Yüreğim başkaldırmıştır yok isen biat eylemez
Seven bırakıp giderse bu yürek onu eğlemez
Her resmini kokluyorum, yeter beklettiğin gülüm

İçerimde her ne varsa hepsi senin diye diye
Bu yüreği sana yazdım bil ki bir ömür hediye
Anlamadım neden yoksun özlettirsin ne diye
Canı sana saklıyorum, yeter beklettiğin gülüm

Sözlerim var söyleyemem, lal olmuştur, artık dilim
Tüm papatyalarım öldü, seviyor mu nerden bilim !
Dostelini özlem vurmuş, artık değil aklı selim
Her köşeyi yokluyorum, yeter beklettiğin gülüm