Gönül Düştüm Peşine

Her zaman dizlerinin dibiydi yanım söyle
Hep sabırla bekledim durdum baktım işime
Gel dedin çağırdın da vakar etmedim şöyle
Yaralı bir kuş gibi gönül düştüm peşine

Bütün şiirlerim de söylediğim sensin gel
Sana dediysem Kamber Arzu'ya oldun engel
Hayallerimi yıkıp huzura taktın çengel
Yaralı bir kuş gibi gönül düştüm peşine

Mevsimlere dur deyip rüzgar gibi esmedim
Kara kaderim deyip kimselere küsmedim
Kâh güldüm kâh ağladım umudumu kesmedim
Yaralı bir kuş gibi gönül düştüm peşine

Bir sabah uyanınca adım dudaklarında
Yalnızlığım avcunda busem yanaklarında
Düşsem diye beklerdi yıkık konaklarında
Yaralı bir kuş gibi gönül düştüm peşine