Gönül Gerçeği

Gönül artık bu dünyadan usandı,
Hep toz pembe hülyalara kandı,
Sevgisini elindeki dünya sandı,
Sevgiler çoktu, ama gerçeği bir taneydi.

Zaman istiyordu, hiç geçmeyen,
Dost arıyordu, kendi dünyasını seçmeyen,
Şarkılar söylüyordu, yaralar deşmeyen,
Şarkılar çoktu, ama gerçeği bir taneydi.

Söylesemde düşünmez geri dönmeyi,
Dönmeye tercih eder ölmeyi,
Yol etmiş kendine yanıp yanıp sönmeyi,
Yollar çoktu, ama gerçeği bir taneydi.

Her zaman seven kalpleri överdi,
Umutsuzluğu yarınlar için döverdi,
İnsanların kalbindeki sevgiyi severdi,
İnsanlar çoktu, ama gerçeği bir taneydi.

Daima sevgiler vardı sözünde,
Mustafa da artık onun izinde,
Dünyayı verseler yoktu gözünde,
Dünyalar çoktu, ama gerçeği bir taneydi.